چکیده:   چکیده خلیج گرگان یکی از بزرگترین خلیج‌های دریای کاسپی می‌باشد که به لحاظ ارزش کارکردهای آن اهمیت بسیار بالایی دارد. با شروع دور جدید فرایند کاهش تراز سطح آب دریای کاسپی از سال 1995 میلادی که این کاهش تراز تاکنون نیز ادامه دارد و همچنین رسوبگذاری شدید در دهانه خلیج که تنها راه ارتباط آبی آن با دریای کاسپی می‌باشد، تراز آب دهانه در کانال‌های آشوراده و چپقلی بسیار کاهش یافته و دهانه در حال انسداد می‌باشد. براساس پژوهش‌های انجام شده توسط محققین، درصورت انسداد دهانه خلیج و قطع ارتباط آبی آن با دریای کاسپی، خلیج گرگان بشدت دچار خشکیزایی شده و احتمال خشک شدن کامل آن وجود دارد. باتوجه به گزارش نهایی کمیته ملی نجات خلیج گرگان که لایروبی کانال‌های واقع در دهانه خلیج گرگان (کانال آشوراده و کانال چپقلی) را بعنوان راهکار موقت جهت خروج از شرایط اضطرار خلیج گرگان معرفی نموده است، پیشنهاد راهکارهایی جهت حذف یا کاهش رسوبگذاری شدید دهانه خلیج گرگان به جهت حفظ ارتباط آبی آن با دریا اهمیت می‌یابد. لذا در این پایان نامه در ابتدا به بررسی ویژگی‌های منطقه و پدیده‌های مؤثر بر این پهنه آبی پرداخته شده است. در ادامه بر اساس مطالعات صورت گرفته، سناریوهای مختلفی که با توجه به فیزیک و ویژگی‌های منطقه توانایی حل مشکلات ایجاد شده در منطقه خلیج گرگان و تالاب میانکاله را دارند پیشنهاد گردیده و در ادامه، هر کدام از سناریوهای پیشنهادی مورد بررسی و مدلسازی توسط نرم افزار مایک 21 قرار گرفته است. در نهایت، نتایج و تأثیر هر سناریو مورد گزارش قرار گرفته و بهترین سناریو ممکن که توانایی بهبود وضعیت مسیر اتصالی خلیج به دریا را دارد، همراه با مشخص کردن یک برنامه زمان بندی برای ایجاد لایروبی در منطقه معرفی شده است.